A farmacia que non vende anticonceptivos

Na praza de Eugenio Fadrique de Vigo, máis coñecida como praza da Industria, encóntrase a Farmacia Cidcanda. Aparentemente é unha farmacia como calquera outra, se cadra un pouco extravagante na súa decoración, mais nada especialmente rechamante. Desde sempre houbo rumores de que a farmacia estaba ligada á seita católica Opus Dei, e hai anos denunciaran que se negaban reiteradamente a vender preservativos (podedes ler este artigo no blogue de Ana Banda, ou esta denuncia no xornal 20 Minutos). O caso é que hai uns días a miña nai tiña que comprar un anel vaxinal, e por proximidade decidiu ir á tal da farmacia. A seguir tendes o que aconteceu, contado por ela mesma.

Foto da Farmacia Cidcanda, tirada da web Páxinas Galegas.

De verdade estamos no século XXI?

O sábado (30/08/2014) tiña que ir á farmacia, e dentro da miña vagancia decidin aforrar uns metros e ir á máis próxima —o que non sabía nese intre é que ía a alucinar en cores. Cando entrei todo foron boas caras e boa atención, mais cando dixen "Bos días, quería o anel vaxinal" todo cambiou. De repente, os músculos da farmacéutica contraéronse e buscaba coa mirada as súas compañeiras."Trae o papel?", dixome a farmacéutica. "Que papel?", contestei. "O do médico", dixo ela. "Perdón? Que papel do médico, se o anel non entra na Seguridade Social?". "Xa" contestoume "mais preciso o papel do médico para poder dispensalo". "Como!?", ela debeu ver a miña cara e díxome "Isto é igual que os antibióticos, necesito a receita". "Como di?", eu flipaba. "Entendo que para os antibioticos faga falta a receita, hai muitas clases deles e debe ser o médico quen os dea e decida se hai que tomalos ou non, o mesmo que poido entender que para os anticonceptivos orais pase o mesmo, á parte que case todos entran na Seguridade Social. Pero o anel?". "Xa, mais é preciso", eu de cada vez alucinaba mais.

Expliqueille que eu non tiña ningún papel médico, que eu cando fun ao xinecólogo simplemente estivemos a falar dos anticonceptivos e cal era mellor para min e miña idade. E decidimos que o anel. Entón o médico díxome, "É moi sinxelo, vas á farmacia todos os meses e mércalo. Custa 20 euros, non entra na Seguridade Social e soamente hai un  no mercado, co cal non hai fallo ningún". Mais a farmaceutica erre que erre que precisaba o papel. O que ela non sabe é que eu levo meses a mercar o anel e nunca tiven ningún problema, nin en Galiza nin fóra de Galiza. Non hubo maneira. Ao final marchei alucinada co tema, a xente que me crucei polo camiño debeu flipar coa cara de parva que levaba. Non daba crédito ao que acababa de pasarme.

E eu penso, como para traballar nesa farmacia unha persoa liberal e deste tempo, que chegue unha segunda feira dicindo o ben que o pasou a finde e a de preservativos que usou. Ao día seguinte estaba despedida. E non quero nin pensar que pasaria se chega unha persoa a pedir a pílula do día despois —xa podes dicir pernas, pra que vos quero! Total, que baixo un sol de xustiza non me quedou máis remedio que ir a outra farmacia. Pateei un pouco máis, pero fun á miña farmacia de sempre, a de toda a vida, onde me reciben cun sorriso e tamén me despiden con outro, sen haber nunca problemas. E por riba regalánche uns carameliños!

O que é certo é que esta farmacia sempre tivo o rumor de que eran do Opus, que non vendían preservativos e sempre tiñan problemas cos anticonceptivos. E estou a falar de xente duns 45 anos, non xente maior, mais agora dou fé de que todo era certo.

Total, perdín a mañá e por riba tiven que patear o dobre. Así que xa sabedes, se precisades calquera cousa ide á farmacia de sempre, evítanse muitos problemas. Eu non cambio a farmacia de María por nada do mundo. O gracioso vai ser o dia que decida contarlle o que me pasou por aforrar uns metros de nada.

Nota: Miña nai é vasca e leva vivindo en Galiza só desde que eu nacín. Nunca estudou galego, e todo o que sabe da lingua é por contacto pasivo con ela. Aínda así, foi capaz de escribir en galego o texto que acabades de ler.